Lütfen sonuna kadar okuyun çok acıklı
5 Ekim
Bugün var edildim. Buradayim. Varim. Müthis bir duygu bu.
Var oldugumu henüz annem ve babam bilmiyor.
Bir elma cekirdeginden bile kücügüm.
Ama ne de olsa, ben benim. Varim ya!
Bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok
ama, varligimi ve benligimi hissedebiliyorum.
Bir kiz olacagim ve baharda cicekleri sevecegim.
19 Ekim 14.gün
Biraz büyüdüm. Kimildamam mümkün degil.
Annem henüz farkinda degil ama onun kaniyla besleniyorum.
Kalbini dolasip gelen simsicak kan bana geliyor. Beni sevecek
bir kalbin kipirtilarini simdiden hissediyorum. Annem beni cok
sevecek. Annem icin güzel bir sürpriz olacagim.
23 Ekim 18.gün
Hic göremedigim bir el agzimi bicimlendirmeye basladi.
Dudaklarimda onun dokunusunu hissediyorum.
Bu elin dokundugu yerler dudagim damagim oluyor.
Düsünün bir yil sonra bu elin dokundugu yerde tebessümler
acacak, gülecegim.
Dudagimdan ve dilimden sözler dökülecek.
Herhalde önce Anne! diyecegim.
Anne duyuyor musun beni?
Seninle konusacagim. Sana gülecegim. Kimilerine göre hâlâ daha
var degilmisim.
Nasil olur?
Varim ve gülücükler sunacak dudaklarim da olmak üzere ya.
Hem sonra bir ekmek kirintisi ne kadar kücük olursa olsun yine
ekmektir. Öyle degil mi annecigim?
Ah bir konusabilsem!
27 Ekim 22.gün
Bugün pek mutluyum. İcimde tatli bir kipirti
basladi.
Artik bir kalbim var. Kalbim atmaya basladi. Hayatim boyunca
böyle atip duracak.
Sevgilerle dolduracagim kalbimi. Tipki anneminki gibi.
Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya basladigini bilseydi
ne kadar sevinirdi!
Duyuyor musun anne?
2 Kasim 28.gün
Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarim ve
bacaklarim da bicimlenmeye basladi.
Hele bir büyüsün kollarim bak nasil kucaklayacagim seni
annecigim.
Su ayaklarim da tamamlansin da, beraber cicekli bahcemizde
yürürüz.
Belki birlikte okula gideriz.
12 Kasim 38.gün
Ah evet. Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve
kücük seyler.
Aman Allah im parmaklarim da cikmaya basladi.
Bunlarla cicek toplayacagim, annemin elini tutacagim, kalem
tutacagim.
Belki de güzel bir siir yazacagim. Annecigim, orada misin?
Ellerimi ellerinin arasina koymak icin sabirsizlaniyorum.
20 Kasim 46.gün
Oh, nihayet..
Annem doktora gitti. Burada oldugumu ögrendi.
Yasasin..!
Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ültrason diyorlarmis.
Resmimi bile cekti.
Sevinmiyor musun annecigim?
Seneye kalmaz kollarinin arasinda olacagim.
25 Kasim 51.gün
Artik babam da burada oldugumu biliyor.
Fakat henüz kiz oldugumun farkinda degiller.
Onlara sürpriz yapacagim.
10 Aralik 66.gün
Bugün yüzüm tamamlandi.
Artik iki güzel gözüm, bir kücük burnum, dudaklarim ve
yanagim var.
Anneme benziyorum galiba...
13 Aralik 69.gün
Artik cevreme bakabiliyorum. Etrafim cok
karanlik ama olsun.
Yine de mutluyum. Yasiyorum ve varim. Kisa bir süre sonra
gün isigini görebilecegim, renkleri ve cicekleri taniyacagim.
Rüyamda gördüm. Dünyada gökkusagi diye bir sey varmis. Onu
cok merak ediyorum.
Annecigim, babacigim sizin yüzünüzü de görecegim.
Tanisacagiz.Mutlu olacagiz. Gülüsecegiz.
24 Aralik 80.gün
Kulaklarim daha iyi duyuyor artik.
Annecigim, senin kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin
atislarini da sen duyabiliyor musun?
Hatta sesini bile taniyabiliyorum. Sesin ne kadar tatli. Hic duymadigim bir sey bu.
Güzel ve saglikli bir kiz olacagim.
Kollarinda uyuyacagim, yüzüne bakacagim, o tatli sesini dinleyecegim.
Benim icin ninni de söyleyecek misin annecigim?
Sen de beni özlüyorsundur mutlaka. Beni koklayacaksin. Cok
seveceksin, degil mi?
28 Aralik 84.gün
Anne burada bir seyler oluyor.
Doktor abla neden mutsuz bakiyor böyle.
Sen aci cekiyor gibisin.
Kalp seslerin degisti. Sustun. Benimle niye konusmuyorsun anne?
Anne. Anne. Annecigim. Yüzümde soguk bir sey hissediyorum.
Anne, yüzümü parcaliyorlar. Anne bir seyler yap.
Anne. Kolumu cekiyorlar anne.
Canim yaniyor anne.
Anne. Ayaklarimi parcaliyor bu sey anne. Beni sana baglayan
damari kopardilar anne.
Anne kalbimi parcaliyorlar. Annecigim.. Anne. Anne. An... Ah!!!
Kürtajiniz tamamlandi hanimefendi.
Gecmis olsun..!
Anasayfa 
Kayıt Ol 
Giriş yap 
